Bizim türkümüzde gurbet var artık. 
Hasret var, yürek var, toprak var balam 
Gönlümüzü sımsıcak alan topraklar 
Tiyan-Şan, Kadır-Gan Dağları'na dek uzar 
Kim demiş vatanımız Edirne'den Kars'a kadar. 

Kerkük'te kurşunlar ansızın bizi vurur 
Sürüklenir sokaklarda başsız cesetlerimiz 
Zulüm bir hançer gibi içimize oturur 
Bir mağara devrinden arta kalan insanlar 
Kerkük'te kan kusturur... 

Uzar gider bir sessizlik içinde 
Bir uçtan bir uca Türkistan toprakları 
Beyaz altın dediğimiz pamuk tarlalarına 
Çöreklenir yedi başlı kızıl yılan 
Baş kaldırsa esarete yeni bir Osman Batur Han 
Bebekler bile vurulur beşiklerinde 
Kana boyanır Türkistan. 

Basmış kanlı çizmeler toprağına bir defa 
Çiğnenmiş kara kalpaklar, temiz duvaklar 
Susmuş minarelerinde mübarek ezan 
Prangaya vurulmuş bir mahkûm gibi çaresiz 
Boynu büküktürkülerde güzelim Azerbaycan. 

Bir kanlı ağıt söylenir şimdi Kırım'da 
Biz duyarız Kırım'ın öldüren feryadını 
Bir büyük destanla birlikte yeniden yazacağız 
Kırım topraklarına Kırım Türkünün adını. 

Balkanlarda büyük, öksüz kubbeler 
Minareler, şadırvanlar, kervansaraylar 
Bizi söyler, anlatır Mimar Sinan'dan beri 
Üsküp'te, Estergon'da, bir atar damar gibi 
Davullar, zurnalar ve serhat türküleri... 

Yüzyıllardan beridir Altaylardan Tuna'ya 
Bizim türkülerimizdir söylenen 
Konuşan dil, bizim dilimizdir 
Renk renk, nakış nakış uzayan toprak değildir 
Kilimlerimizdir... 

Yine bir dağ gibi, bir dev gibi doğrulacağız 
Yeni bir ruh doğacak toprağımızdan 
Tanıyacak bizi dünya yeniden heyecanla 
Burma bıyığımızdan, kalpağımızdan. 

Bizim türkümüzde gurbet var artık. 
Hasret var, yürek var, toprak var balam 
Gönlümüzü sımsıcak alan topraklar 
Tiyan-Şan, Kadır-Gan Dağları'na dek uzar 
Kim demiş vatanımız Edirne'den Kars'a kadar.