Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin; 
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem! 
İsterseniz hayat aşını verin; 
Sayılı nimetler bal olsa yemem! 

Ey akıl, nasıl delinmez küfen? 
Ebedi oluşun urbası kefen! 
Kursa da boşluğa asma köprü, fen, 
Allah derim, başka hiçbir şey demem!